Δεν την αγαπάω πια

Φτάνουν οχτώ χρόνια για να καταλάβεις αν ένα πρόσωπο υπήρξε; Μπορείς, ακόμη κι αν το δεις μπροστά σου, να συνειδητοποιήσεις ότι όντως υπάρχει; Νικόλ, το όνομά της. Γύρω της ένα σύμπαν κατασκευασμένο από προσδοκίες, πάθη και διαρκή αναζήτηση – τρία πρόσωπα που κινούνται γύρω γύρω, λες και δεν υπάρχει τίποτε άλλο στον κόσμο. Μια σύγχρονη Μήδεια που κατατρώει το περιβάλλον της, δίχως ν’ αφήνει κανένα ίχνος. Ένα μυθιστόρημα για το ανελέητο πάθος του ψέματος, σε μια Αθήνα που μένει ακόμα να ανακαλυφθεί, σε τόπους που πιθανόν δεν υπάρχουν. Όπως, πιθανότατα, στην πραγματικότητα, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν υπήρξε. Όλα όμως παραμένουν αληθινά. Τόσο αληθινά όσο οι παθιασμένες λέξεις και οι ερωτικές εικόνες. Και, φυσικά, η παράξενη και πρωτόγνωρη θάλασσα που πάντοτε ξέρει ν’ αγκαλιάζει – ακόμη κι όταν παλεύει να σε πνίξει.